بررسی فلورستیک و ویژگی های اکولوژیکی رویشگاه گیاهان ماسه دوست در زیست بوم دشت سبزوار

     از مهترین اقدامات مدیریتی عرصه­ های خشک و بیابانی، توسعه پوشش گیاهی این مناطق می­باشد، که با شناخت فلور و ویژگی­های اکولوژیکی رویشگاه­های آن میسر می­گردد.  در تپه­ ها و اراضی ماسه‌ای منطقه خشک دشت سبزوار، رویشگاهی با پوشش گیاهی گیاهان ماسه ­دوست و مقاوم به شرایط خشکی رویش دارند و  مهمترین این گونه­ ها از نظر غالبیت، گونه سبط (Stipagrostis pennata) است. در این تحقیق، محدوده این رویشگاه با استفاده از منابع موجود تعیین و مشخصات کلی رویشگاه از نظر پستی و بلندی، ارتفاع، بارندگی، بافت خاک، عناصر شیمیایی خاک و نوع و پراکنش اجتماعات گیاهی در مطالعات صحرایی و با استفاده از روش نمونه­ برداری سیستماتیک- تصادفی در چهار سایت مطالعاتی بررسی گردید. تراکم و وضعیت استقرار گونه ­ها در کنار عوامل اقلیمی و خاک مطالعه و برای آنالیز داده‌ها از نرم افزارspss  استفاده شد. در منطقه ماسه­زاری مورد مطالعه، پوشش گیاهی شامل تیپ Salsola - Astragalus - Stipagrostis   بود و گونه سبط در بین ۱۱ گونه موجود در رویشگاه بیشترین تراکم و زاد دآوری را داشت، که دارای سازگاری­های اکولوژیکی منحصر به فردی در زیست­بوم بیابان است. با وجود تنوع گیاهی نسبتا کم، گونه­های این رویشگاه در بارندگی سالانه کم و حدود ۱۵۰ میلیمتر و اقلیم بیابانی با خاک دارای قلیاییت ۷/۹ ت     از مهمترین اقدامات مدیریتی عرصه­های  زیست­بوم­های خشک و بیابانی، توسعه پوشش گیاهی این مناطق می­باشد، که با شناخت فلور و ویژگی­های اکولوژیکی رویشگاه­های آن میسر می­گردد. در تپه­ها و اراضی ماسه‌ای منطقه خشک دشت سبزوار، رویشگاهی با پوشش گیاهی گیاهان ماسه­دوست و مقاوم به شرایط خشکی رویش دارند و  مهمترین این گونه­ها از نظر غالبیت، گونه سبط یا سبد (Stipagrostis pennata) است. در این تحقیق، محدوده این رویشگاه با استفاده از منابع موجود تعیین و مشخصات کلی رویشگاه از نظر پستی و بلندی، ارتفاع، بارندگی، بافت خاک، عناصر شیمیایی خاک و نوع و پراکنش اجتماعات گیاهی در مطالعات صحرایی و با استفاده از روش نمونه­برداری سیستماتیک- تصادفی در چهار سایت مطالعاتی بررسی گردید. تراکم و وضعیت استقرار گونه­ها در کنار عوامل اقلیمی و خاک مطالعه و برای آنالیز داده‌ها از نرم افزارspss  استفاده شد. در منطقه ماسه­زاری مورد مطالعه، پوشش گیاهی شامل تیپ Salsola - Astragalus - Stipagrostis  بود و گونه سبط در بین ۱۱ گونه موجود در رویشگاه بیشترین تراکم و زادآوری را داشت، که دارای سازگاری­های اکولوژیکی منحصر به فردی در زیست­بوم بیابان است. با وجود تنوع گیاهی نسبتا کم، گونه­های این رویشگاه در بارندگی سالانه کم و حدود ۱۵۰ میلیمتر و اقلیم بیابانی با خاک دارای قلیاییت ۷/۹ تا ۸/۴  و هدایت الکتریکی ds/m ۰/۳۴ تا ۰/۴۴ ds/m  رویش مناسبی دارند. در آنالیز واریانس بین ویژ گی­های رویشی و خاک رویشگاه مسخص گردید،که بین تاج پوشش گونه سبط و مقدار کلسیم خاک، رابطه مستقیمی برقرار بوده و خاک اندکی قلیایی، تاثیر نسبتا بهتری بر تاج پوشش این گونه در منطقه مورد مطالعه داشته است.ا ۸/۴  و هدایت الکتریکی ds/m ۰/۳۴ تا ۰/۴۴ ds/m  رویش مناسبی دارند. در آنالیز واریانس بین ویژگی­های رویشی و خاک رویشگاه مسخص گردید،که بین تاج پوشش گونه سبط و مقدار کلسیم خاک، رابطه مستقیمی برقرار بوده و خاک اندکی قلیایی، تاثیر نسبتا بهتری بر تاج پوشش این گونه در منطقه مورد مطالعه داشته است.